İçinde bulundukları şartların zor ve acı verici olduğunu anlatan Ebu Mustafa, şöyle devam etti:
“Burada su bulunmadığı için dışarıdan su satın almak zorunda kalıyoruz, gaz olmadığı için de yine dışarıdan odun ve karton gibi ateş yakmaya yarayacak malzeme topluyoruz. 10 aydır savaş devam ediyor, artık malzeme de kalmadı, her şey çok pahalılaştı. Bir bağ odun 10 şekel ise bugün 100 şekel oldu.”
Ebu Mustafa, doğudan batıya doğru hastaneden hapishaneye göç ettiklerini, bundan sonra ise en batıdaki denize doğru gitmekten başka çareleri olmadığını söyleyerek içinde bulundukları trajik durumu ifade etmeye çalıştı.
