1947 ile 1991 arasına denk gelen ve dünya siyaset tarihinde ‘Soğuk Savaş’ olarak tanımlanan dönem, Batı Bloku ile Doğu Bloku arasında, Atlantik İttifakı ile Demir Perde Ülkeleri arasında, NATO ile Varşova Paktı arasında gerçek manada bir ‘güç savaşı’ dönemiydi. Bu dönem aynı zamanda klasik tarzda casusluk savaşlarından, yeni nesil, teknolojik imkanların da seferber edildiği bir casusluk rekabeti dönemine de geçiş anlamına gelmekteydi. ‘Soğuk Savaş’ın bitişi için tarihe kaydolmuş pek çok gerekçe sayılabilir, hiç kuşkusuz. Ancak, frekans ve dalga imkanı ülke sınırlarını aşan televizyon yayıncılığı ile Batı Bloku ile Doğu Bloku arasındaki yaşam farkının apaçık ortaya çıkması da bu süreci tetikleyen gerekçeler arasında sayılabilir.
Bugün, ‘çok kutuplu bir dünya’nın güçlü bir şekilde dillendirildiği bir konjonktürde, uluslararası ekonomi-politiğin kanaat önderleri yeni bir ‘Soğuk Savaş’ döneminde de bahsetmekteler. Söz konusu ‘2. Soğuk Savaş Dönemi’nin siber operasyonlara ve dijital rekabete dayalı bir savaş olduğunu da belirtebiliriz. 1. Soğuk Savaş döneminde, karşılıklı olarak bloklar birbirlerinin alt ve üst yapısına, projelerine sabotajlar dahil, ağırlıklı olarak sahada müdahalede bulunmaya çalışıyordu. 2. Soğuk Savaş döneminde ise, ülkeler küresel internet ağını, siber imkanları kullanarak, ülkelerin tüm dijital altyapısını, tüm teknolojik harp kabiliyetini bertaraf etmeye çalışacaklar.
Soğuk Savaş dönemlerinin bir diğer özelliği, hedef ülke veya ülkeleri ‘içeriden’ de karıştırmaktadır. Etki ajanları ile, toplum içerisinde huzursuzluğa sebep olacak operasyonlar denenir. Doğu Bloku’nun, Demir Perde’nin çözülmesinde bu tür operasyonların etkisi yadsınamaz. 2. Soğuk Savaş döneminde ise, bu tür operasyonlar küresel internet ağı üzerinden, günümüzün küresel buluşma noktası sosyal medya mecraları üzerinden yürütülen ‘dezenformasyon’ operasyonları ile yürütülüyor, yürütülecek. 2. Soğuk Savaş dönemini tehlikeli kılabilecek bir başka teknoloji ise ‘yapay zeka’. Toplumların detaylı analizlerinin yapıldığı bir siber savaşlar dünyasında, sinir uçlarına dokunacak operasyon malzemeleri dezenformasyon savaşlarının en kritik malzemesi oluyor, olacak.
Bu nedenle, önde gelen her ülkenin siber güvenlik altyapısının, iletişim güvenlik altyapısının ve internet güvenlik altyapısının 2. Soğuk Savaş döneminin siber saldırı taktiklerine, dezenformasyon saldırı taktiklerine hazır olması gerekecek. Önde gelen ülkelerin tümü teknolojinin sağladığı tüm imkan ve kolaylıkları vatandaşına sunmakla, aynı anda bu derece karmaşık bir siber güvenlik sistemini nasıl kuracakları üzerine zihin yormaktalar. Kimi kanaat önderleri, 1. Soğuk Savaş döneminde küresel ticaretin dünyadaki payı ile, bugünkü payını dikkate alarak, 2. Soğuk Savaş döneminde ‘düşmanlıklar’ın bu derece keskin olmayacağını öngörüyorlar. Kimi kanaat önderleri ise, ülkeleri ekonomik büyüme ve kalkınması, ticareti noktasında zayıflatarak, daha da bağımlı hale getirmenin 2. Soğuk Savaş döneminin özü olduğunu vurguluyorlar. Her ne olursa olsun, bu dönemin ana kırılma noktası, sürekli vurguladığımız gibi, ‘stratejik özerklik’ kavramı olacak.
