NAMUS SÖZÜNÜ BİLE TUTMADIBuna yol açan, 4 Kasım Kurultayı’nda namusu ve şerefi üzerine verdiği sözü tutmayıp önseçim yapmaması. Oysa önseçim onun da kurtuluşu olabilirdi. Türkiye’nin huzurunda namus ve şeref sözü verip tutmayanın elbette lider olarak kıymeti olmadığı gibi insani değeri bile sorgulanır.
Ama “tavşan başkan” olma özelliği öyle ağır basıyor ki; Ekrem İmamoğlu’nun belirlediği kişilerin aday yapılması onun namus ve şerefine verdiği değerden daha önemli.
Özgür Özel’in kurultayda PKK/HDP’li Demirtaş’a selam yollaması, PKK/HDP’li Pervin Buldan’la bölücü fikirli bir operacının elini öpmesi, PKK ile mücadele için gerekli tezkereye hayır demesi, PKK’nın şehit ettiği üsteğmenimiz Gökhan Delen’in cenazesinden sonra tepki alacağını bile bile PKK’nın siyasi kolu DEM ile görüşmeye koşması, PKK’ın şehit ettiği askerlerimiz için TBMM’de İYİ Parti tarafından hazırlanan ortak metne imza atmaması, PKK/DEM’lileri kırmızı halılarla karşılayıp “şeffaf ve açık görüşeceğiz” dedikten sonra yerel seçimde işbirliği yanında PKK elebaşı ve hapisteki PKK’lıların durumunu görüşmesine rağmen bunu saklaması, gördüğü tepkilere rağmen PKK/DEM ile görüşmeye devam etmesi Ekrem İmamoğlu adına başkanlık yaptığı için.
Öyle ki Özgür Özel, PKK/DEM’i karşısına almamak için PKK/DEM eşbaşkanı Tuncer Bakırhan’ın “faşist” ve “ırkçı” diye hakaret ettiği Antalya Büyükşehir Belediye Başkanı Muhittin Böcek’i savunamadı. Yerel seçimlerdeki işbirliğinde PKK’nın siyasi kolu DEM dışında parti kalmadığı için belediye başkanına hakaret etseler de susmak, işbirliği karşılığı talepleri karşılamak zorunda. İmamoğlu’nun siyasi geleceği de buna bağlı.
“Tavşan aday” başkası adına yarışan, “tavşan başkan” başkası adına bu görevi yürüten kişidir. Özetle CHP’de üçlü yapı değil Kılıçdaroğlu-İmamoğlu husumeti var. Bunun kısa süre içinde hesaplaşmaya dönüşmesi kaçınılmaz.
