Dubai lüksünde Gazze’nin kanı var! Türkiye’nin görgüsüz zenginlerine verdikleri tek hediye bu

Akşam gazetesi yazarı Murat Özer, Körfez ülkelerinin Gazze’deki soykırıma sessiz kalmasını eleştirdi. Özer, Dubai’den yayılan lüks tüketim çılgınlığını ve bu ülkelerin Filistin halkına karşı duyarsızlığını sorguladı. Gazze’de yaşanan insanlık dramına karşın, Körfez ülkelerinin gösterdiği bu tutumun kabul edilemez olduğunu belirten Özer, bu ülkelerin halkları ve liderleri arasında büyük bir ahlaki çöküş olduğunu yazdı. Murat Özer, şunları kaydetti: “Büyük bir itinayla köpürtülen Arap nefretine kısa bir ara. Tam bir konsensüs yaşanıyor milletin arasında bu tuhaf zevki tatmak için. Arap’a düşman olanlarla, parasını nerede harcayacağını bilemeyen muhafazakârlar aynı safta. Yanı başında yaşanan felakete bigâne kalan Körfez’deki Arap rejimlerinin en pervasızı Dubai’den dünyaya yayılmasını dert etmiyor bu tadın, içimizdeki Arap düşmanları. Onların dertleri kendi zihinsel necasetlerinin bir izdüşümü olan diktatörlüklere başkaldıran Arap aklıyla. Oldukça pahalı bu hazzı tadabilmek için girilen uzun kuyruklar. Gazze’deki yemek kuyrukları kadar tehlikeli değil elbet. Fakat fiyatı ateş çemberinin ortasındaki ülkemizin savunma sanayii için düşünülen katkı payı ile aynı miktarda. Fıstıklı kadayıf üzerinde Belçika çikolatası. Orijinal tarifi böyle imiş. Aklını iki asırdır Batı’ya kiraya vermiş Doğulu’ya ne kadar da benziyor oysa. Ne Doğulu kalabilen, ne Batılı olabilen yurdum insanı gibi arafta. Bu yüzden olsa gerek ne kadayıfın asaleti var tadında ne çikolatanın lezzeti. İyi bir sentez bile değil. Çünkü “doğru sentezler” güçlü olmayı gerektirir. Aksi halde mirasını sürdürmeye çalıştıklarınızın altında ezilip gidersiniz. Roma’nın mirasını büyük bir özgüvenle devam ettirip bünyesinde eriten Osmanlı “güçlü” olmasaydı yepyeni bir medeniyet inşa edebilir miydi? Altın suyuna batırılmış biftekle görgüsüzlüğünün zirvesine çıkan Arap değil tiksinti duyulan. Hatta örnek dahi alınabilir Nişantaşı’ndaki restoranlarda. Çölün ortasında karla kaplı İsviçre Alpleri inşa etmeye çalışan, hazzın esiri petrol şeyhleri de hiç sorun olmadı çikolata kuyruğunda vaktini dolduranlar için. Onlar Yahya Sinvar gibi mavzerindeki son kurşununa kadar kahramanca savaşan Arap’tan hazzetmediler daima. Cihanın tüm lanetlilerinin üzerlerine üşüştüğü Suriyeli Arap’tı düşman oldukları. 77 yıldır hiç durmadan çalışmaktan yorulmuş bir silah, bir tespih ve küçük bir Kur’an, halkının arasında savaşıp destanlaşan Sinvar’dan geriye kalan. Ne o ömrünü tüketti çikolatayla bulanmış ırkdaşlarının yağlı sofrasında, ne de el aldığı Şeyh Yasin. İran’ı, Afrika’yı, İspanya’yı fetheden şanlı atalarının yolunda giden bir Arap’tı o. Gökten ölüm yağan vatanından kalan bir avuç toprakta, tünellerde saklanarak değil, düşmanın karşısında bedeninin her bir uzvuyla vuruşarak veda etti bu dünyaya. Dubai’de, Abu Dabi’de, Riyad’da petrol üzerine kurdukları saltanatları yıkılmasın diye Gazze’de, Halep’te yaşanan soykırımı içten içe sevinerek izleyenlerin Türkiye’nin görgüsüz zenginlerine verdikleri tek hediye bu: Kadayıflı çikolata.”