YÜKLERİNDEN ARIN
Huzur, dışarıda bir yerde bulunacak bir şey değildir. O ne bir dağın tepesinde, ne de uzak bir ülkede saklanır. Huzur, insanın iç dünyasının derinliklerinde, sessiz bir göl gibi durur. Ama biz çoğu zaman dışarıya bakarak onu ararız; ilişkilerde, başarıda, hatta hayallerimizde… Fakat dışarıya bakan kişi rüya görür; içeriye bakan kişi uyanır. Huzur, bir şeyi eklemekle değil, aksine bir şeyleri bırakmakla gelir. Kabul etmek, kendinle dost olmak, sadeleşmek, doğanın bilgeliğini hissetmek ve geçmişin yüklerinden arınmak… İşte bunlar, bizi huzura götüren kapıları açar. Ama o kapılardan geçmek, dış dünyanın gürültüsünü susturup içeriye dönmeyi gerektirir. Şimdi, derin bir nefes al. Huzuru bulmak için çabalama. Çünkü o zaten içinde, her zaman oradaydı. Tek yapman gereken, bu anın farkına varmak. Ve anladığında, o huzur seni saracak. İşte o zaman, sessizlikte dans etmeyi öğreneceksin. Çünkü huzur, insanın doğuştan gelen armağanıdır; onu hatırladığın anda, kendini evinde hissedersin.
