Manisa’da 3 yaşındaki çocuğunun gözleri önünde öldüresiye dövülen Sude Naz yaşadığı dehşet anlarını anlattı

“CEZAEVİNDEN ÇIKAR DA BİZE BİR ŞEY YAPAR, DİYE ÇOK KORKUYORUM” Sude Naz A., olay günü yaşananları anlattı. Sude Naz A., “Annemi hiç görmedim. Beni halam büyüttü. 3 yıl önce de babamı kaybettim. O yüzden genç yaşta Yılmaz’a inandım ve güvendim. Daha önce de bana çok kez şiddet uyguladı ancak çocuğumuz var, diye her seferinde göz yumdum. Çok fazla alkol ve diğer maddeler kullanıyordu. Bana da kullanmayacağına dair söz vermişti. Sözünü tutmayınca, kendisinden ayrıldım. Olaydan 3 gün önce kendisini telefondan ve her yerden engelledim. Eve gelmek istedi. Eve de almadım. Olay günü çarşıya oğluma kıyafet, kendime de şahsi temizlik ürünleri almaya çıktım. Elimde poşetlerle yürüyordum. Yılmaz meğerse beni takip ediyormuş. Oğlum gördüğü anda ‘Baba’ diye bağırıp, yanına doğru koştu. Ben de çocuğuma araba çarpmasın, diye peşinden gittim. Eğer çocuğum babasına koşmasaydı belki de bizi göremeyecekti. O sırada Yılmaz yanıma gelerek, köye götürmeye çalıştı. Gitmek istemeyince beni yumruklamaya başladı. Yere düştüm, elimdeki poşetler sağa, sola fırladı. Dayak yediğim sırada ‘Abi hamileyim imdat’ diye yardım istedim ama kimse yardım etmedi. Herkes uzun süre dayak yememi izledi. Yediğim dayaktan çok, çocuğumun gözü önünde olayın gerçekleşmesine ve onun o an yaşadıklarına üzüldüm. 16 yaşında hamile kaldım. Babamın emekli maaşı almak için resmi nikah kıyılmasını ben istemedim. Çünkü Yılmaz çalışmadığı için çocuğuma bakamaz, geçinemeyiz, diye korkuyordum. 5,5 haftalıkta hamileyim, çocuğumu aldıracağım” diye anlattı.