Türkiye’nin, demokratik ve katılımcı bir usulle yeni baştan sivil bir anayasa yapması gerektiğini belirten Yüksel, “Bir anayasanın meşruluğunu, demokratikliğini ve toplum tarafından benimsenmesini sağlayan husus sadece içeriğinin özgürlükçü ve demokratik olması değil hazırlanma yönteminin de katılımcı, uzlaşmacı ve demokratik olmasıdır” değerlendirmesinde bulundu. Yüksel, sivil anayasa talebinin, anayasanın hem muhtevasına hem de yöntemine ilişkin bir talep olduğunun altını çizdi. İçeriği demokratik ve özgürlükçü olan bir anayasanın hazırlanma yönteminin katılım ve müzakereye kapalı olmasının toplumsal kabulü zorlaştıracağını ve meşruiyeti sorgulatacağını dile getiren Yüksel, şöyle devam etti: “Türkiye Cumhuriyeti’nin, ikinci yüzyılına, Türkiye Yüzyılı’na uzun ömürlü, gerçek bir toplumsal sözleşme hüviyetindeki, demokratik usullerle hazırlanmış sivil bir anayasa ile girmesi zorunluluktur. Hak ve özgürlükler alanında bugüne kadar kaydedilen gelişmeler ile önümüzdeki süreçte yapılacak çalışmaların kalıcı hale gelmesi, insan onuruna dayanan bir anayasal düzenin yerleşmesi ile mümkün olacaktır. Türkiye Yüzyılı’nın anahtarı yeni anayasadır.”
