1 yıldır tedavi gören depremzedeler yaşadıklarını anlattı: Beden yaralarımız iyileşti ama sürekli o anı yaşıyorsun

Depremde 2 oğlu ve eşi vefat eden, koluna protez takılan 49 yaşındaki Ayşe Bayır, “Kahramanmaraş merkezden geldim, depreme orada yakalandık, Deprem’den 1 hafta önce Midyat’taydım o gece geldim, oğlum yurt dışındaydı o da geldi. Sürpriz yapmak istedim, olmasaydım daha çok zoruma gider, üzülürdüm. Bizim bina 7 katlıydı ben birinci kattaydım ama yüksekliği 3’üncü kat gibi. Çıkarız düşüncesiyle kalktık ama çıkamadık maalesef o anda yıkılmış. Büyük oğlum ‘Baba deprem oluyor’ dedi korkulu gözlerle uyandırdı, o sırada kalktık. Eşim ve oğlumu son görüşüm oldu. Ne sağ elimi ne sol elimi kurtarabildim, üzerimde çok ağırlık vardı. 2’nci depremi de yaşadım, acaba bizi kurtaracaklar mı, haberleri olacak mı dedim. Eşime, oğluma seslendim, gelin beni kurtarın, üzerimde çok yük var kalkamıyorum dedim. 10’uncu gün artık bizden ümidi kesmişler, büyük oğlumu 2 gün önce bulmuşlar. Bakmışlar ki bende yaşam belirtisi var, hemen seferber olmuşlar. Marttan bu yana buradayız, beni ilk Adana’ya götürmüşler. Beden yaralarımız iyileşti, toparlandık, onları da yanımda isterdim. Zaten sürekli onlarla yaşıyoruz, o anı yaşıyorsun konuşmaların ona dönüyor. Eşimi sorduğumda ‘Arayacak seni’ falan diye beni geçiştirdiler, aklıma hiç kaybettiğim gelmedi. Kolum için protezim geleli 2 ay oldu, güçlendirme yapıyoruz. Tutma, alma, verme çalışmamız devam ediyor, ilerleyen zamanda daha iyi olacağını düşünüyorum” dedi.