REKABET: Örnek alacaksın/ Müzik değil, sinemaydı benim asıl hayat amacım. Ama tanıdık yok, bildik yok, torpil lazım. Nereden bulacağım, fakir çocuğusun… Zeki Müren’in filmini gördüm: “Beklenen Şarkı”. Baktım hem şarkı söylüyor hem sinemada oynuyor. Zeki Müren! Haa demek ben de yapabilirim bu işi… Örnek aldım. Öyle girdim sinemaya. Sinemanın dört yapraklı yoncası gibi arabeskte de bak, dört: Orhan Abi (Gencebay), Müslüm Gürses, İbrahim Tatlıses ve Ferdi Tayfur… Bu kadar! Çünkü arkadan yenisi gelmiyor. Ama rekabete zamanım yoktu. Yani rakip seçip rekabet etmeye. Bir de dikkat ettiysen bu dört kişi de ayrı ayrı şeylerdi. Sesler, tavırlar farklı… Birbirimize benzemezdik. Siyasete hiç girmedim, o başka bir olay. Ben hukuka inanırım, adalete, paylaşmaya, özgürlüğe. Bir ülkenin en büyük dokunulmazları. İnşallah bunlar katakulliye gelmez. Çünkü hukuk olmayan memleket, memleket değildir. Dağ başıdır orası…”İLİŞKİLER: Âşık kalmak istiyorsan tanımayacaksın/ Antalya’da “Batan Güneş”i çekiyorduk. Necla Nazır falan… (Yıllarca büyük aşk yaşadılar, Tuğçe adında müzisyen bir kızları var.) Bütün ekip akşam lokantadayız. Omzuma bir el dokundu, döndüm. Bıyıklı bir adam… “Sakın âşık olma” dedi. Anlamadım, “Tabii tabii” falan dedim, geçiştirdim. Oradan kalktık, Dalya Oteli vardı, oraya gittik. Gece kulübündeyiz, Necla Hanım falan dans ediyorlar. Bir adam geldi, elinde viski bardağı… Yanıma çöktü, “Sakın âşık olma” dedi. Aynı gece, iki farklı mekân, hiç tanımadığım insanlar. Şaşılacak bir şey değil mi? Hiç unutmam ben bunu. Aşkı yaşaması güzel ama sonuçlarına da katlanmak gerek. Karakterini elinden alır. İnsanın kendini mutsuz edecek şeyi, mutsuz edecek kişiyi sevmesidir aşk. Bir insanı neden seversin? Tanımadığın için. Leyla ile Mecnun hiç bir araya gelmediler ki… Tanıdıktan sonra başlıyorsun uzaklaşmaya. Bütün mesele bu: Âşık kalmak istiyorsan, tanımayacaksın.
